Wilk morski vel pies jeziorny :)

przyznam bez bicia, że tego posta miało nie być... bo wakacji też miało nie być :) ale wesele naszych Przyjaciół, które trwało od czwartku przeciągnęło się... o tydzień ;) Po porawinach spakowaliśmy się i wyruszyliśmy całą ekipą nad JAKIEŚ jezioro... :) 

D-aRt-Photography

dlaczego JAKIEŚ? bo tak na prawdę nikt nie miał pojęcia dokąd jedziemy :) po prostu spakowaliśmy się na wyjazd nad jezioro i tak musiało być :) 

Droga do "polskiego rejonu jezior" zajęła nam 3h... poszukiwanie tego jedynego wśród dziesiątek innych, kolejne 3 ;) koniec końców, cała nasza ekipa w składzie 7 ludziów, 2 dzieciów i pieseł,  zadekowala się na półdzikim polu namiotowym nadleśnictwa w szczerym lesie, daleko od drogi, bez bieżącej wody, z latrynką i małą plażą ze zdezelowanym pomostem - było bosko!

D-aRt-Photography

D-aRt-Photography

D-aRt-Photography

Namioty rozbiliśmy nieco zboku tworząc sobie nasz mały podobóz, co by nikomu nie przeszkadzać i żeby też mieć samemu trochę "prywaty". Jednak szybko okazało się, że mimo sporej ilości kempingowiczów na całym polu panowała cisza, spokój i kultura... do tego stopnia, że aż głupio było mi głośniej wołać psa, który zagalopował się w lesie... ;) a tak swoją drogą... lasy to mają tam przepiękne, trasy bajeczne! Drogę od naszego obozu do pobliskiego miasteczka przemierzaliśmy po kilka razy dziennie i za każdym razem była jeszcze bardziej urokliwa :) 

Pip okazał się kiepskim wilkiem morskim ;) kajaki i rowery wodne darzył "mocno ograniczonym zaufaniem" i traktował raczej jako idealne miejsce do desantu wodnego... dopiero pół kilo mięcha było w stanie poddać w wątpliwość, czy aby na pewno nie da się wysiedzieć w tym wehikule dłużej niż 3 minuty ;) Pół biedy kiedy wszyscy pływaliśmy na jednym "pojeździe", wtedy tylko trochę marudził, że on by bardzo chciał wpław i że siedzenie tu z nami jest nudne do porzygu. Sytuacja natomiast nabierała rumieńców, a na pewno decybeli kiedy grupa się rozdzielała, ktoś popłynął na kajaku, a ktoś wpław... ola boga! jak to?! nie mieściło się to w psim mózgu za żadne skarby! Grupa ma się trzymać w zwartym szyku, jeden przy drugim i nie rozbiegać się... ech dzielny pastuszek starał się jak mógł żeby wszystkie swoje baranki trzymać w jednym stadzie :) 

D-aRt-Photography

"nie! zostaw mnie! ja muszę was wszystkich uratować! beze mnie niechybnie zginiecie!"

holowanie zwierza na brzeg nie pomogło... dalej płynął, dalej czuł misję... ;) 

ps. jesli ktoś ma jakieś złote rady, żeby pies zaniechał bycia "super bohaterem" to ja chętnie przyjmę każdą ilość ;) 

Tak więc życie płynęło nam leniwie na spacerowaniu, pływaniu i gotowaniu coraz bardziej wykwintnych dań - pstrąg z trawką cytrynową przyrządzony na ognisku - mniami! :D A wieczorami ognisko, gitary, stare harcerskie piosenki - pozdrowienia dla pana "prezesa", który co chwila miał z nami jakiś problem, bo on rano wstaje do pracy na 7:00, a ma jeszcze cholernie ważny projekt na kompie do zrobienia... ;) Pomijając pana "prezesa" z okolicznych namiotów dało się słyszeć podśpiewywania mieszkańców do wtóru naszych gitar :) 

D-aRt-Photography

Gdy czas już było wracać do domu, zajechaliśmy "po drodze" do MRU :) nie, nie kabaretu, tylko Międzyrzeckiego Rejonu Umocnień :) o takiego ---> KLIK! i tu muszę przyznać, że jestem z Pippina baaardzo dumna! bo dał radkę! :) W dużej grupie dorosłych i dzieci (Pip słabo lubi dzieci...) zeszliśmy głeboooko pod ziemię... ciemno, zimno, każdy "brzdęk" zwielokrotniony po stokroć... i co i NIC :) nie zrobiło to na nim najmniejszego wrażenia :) MÓJ DZIELNY DUPERELEK ;) 

na koniec jedne z moich ulubionych fotek z całego wyjazdu :) 

za przepiękną sesję zdjęciowa Pierdutka dziękuję niezastąpionej Dagmarze :) 

kilka 'smakowitych' zostawiłam sobie na "specjalną okazję" :) 

ubolewając, że blogger "jedzie po jakości"

serdecznie zapraszam na fp zacnej Pani Fotograf  KLIK! :) 

D-aRt-Photography